หลายๆ ครั้งที่ภาพมีเพียงโทนสีเพียงไม่กี่สีอย่าง black and white ให้ความรู้สึกที่ดีไปอีกอารมณ์หนึ่ง หลายคนอาจจะคิดเหมือนผม เป็นภาพที่มีชีวิตที่ถูกตรึงไว้อย่างไร้กาลเวลา ยังคงสวยงามและมีความหมายต่อผู้ถ่ายและผู้พบเห็น ทั้งๆ ที่บางอย่างในภาพได้เปลี่ยนแปลงไปแล้วตามธรรมชาติของมัน ทำให้ผมคิดถึงวลีในประโยคนี้ที่ผมเคยได้ยิน “ดูเหมือนภาพถ่ายจะเป็นเพียงสิ่งเดียว…ที่หยุดความตายเอาไว้ได้” คนที่บอกเล่าเรื่องนี้คือ จิระนันท์ พิตรปรีชา (ประเสริฐกุล)..กวีซีไรท์ที่ผมชื่นชอบอีกคน

ผมรู้จักน้องเอก Wongsakorn Wongwadhunyoo

ผ่านกล้อง Hasselblad  ที่เชื่อมโลกมิตรภาพของผมกับคนที่หลงรัก Hasselblad ด้วยกัน มีเรื่องตลกและน่าทึ่งหลายๆ เรื่องของน้องเอกที่ผมได้ยินได้ฟังตอนที่เอกต้องนั่งรอรับกล้องกลับหลังจากที่นำมาซ่อม มีใครบ้างที่ซื้อ Lego ใหม่ๆ แกะกล่องมาต่อแล้วชิ้นส่วนหายไปหนึ่งชิ้น โรงงานผลิตต้องขอโทษขอโพยและส่งชิ้นส่วนหนึ่งชิ้นที่ไม่ครบนั้นมาให้จากเมืองนอก ผมนั่งฟังยังอึ้งเลย 😀 มีอีกหลายเรื่องที่น่าแปลก อย่างเช่น มีใครไปเติมน้ำมันแล้วหัวจ่ายไม่ตัดเมื่อเติมเต็มถัง คุณเอกก็เจอมาแล้ว เป็นเรื่องจริงที่มันอาจเกิดขึ้นได้ แต่ผมก็ยังไม่เคยเจอกับตัวเอง 😀 แต่ที่ผมเจอกับตัวเองคือ Hasselblad ที่คุณเอกได้ไปจากผมนี่แหละครับ กล้องอยู่ที่ผมก็ปกติดี พออยู่ที่คุณเอกเท่านั้นแหละ สารพัดอาการป่วย เช่น ชัตเตอร์ติดบ้าง หนังลอกบ้าง (เมื่อใช้ไปนานๆ มันก็ลอกนะครับ แต่นี่ ไม่กี่เดือน..สงสัยแกไฟแรง 😀 ) ผมต้องเปลี่ยนกล้องตัวที่ดีกว่าและหายากให้คุณเอกไปแทน ยังมีเรื่องอื่นอีกยิบย่อยที่ทำให้คุณเอกต้องไปบ้านผมบ่อยกว่ากว่าญาติมาเยี่ยมอีก 😀 )

โดยรวมๆ แล้วกับคุณเอกผมประทับใจมากครับ ถือว่าได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็น ผมไม่เคยเจอนายสัตวแพทย์ที่ชอบถ่ายรูปและรัก Hasselblad เหมือนกันนี่ก็แปลกสำหรับผม

มาถึงเรื่องภาพถ่ายกันบ้าง คุณเอกชอบถ่ายภาพแนว B&W เป็นพิเศษจะเป็นด้วยบุคคลิกที่เงียบขรึมและขี้อาย เลยค่อนข้างเก็บตัว จะจริงหรือเปล่าเรื่องนี้ผมก็แค่นึกคาดเดาเอาเอง 😀 คุณเอกถ่ายรูปได้ดีในสายตาผมครับ ผมชอบทุกรูปที่คุณเอกถ่าย อย่างต้นไม้ที่มีรูปร่างรูปทรงแปลกตาแต่สวยงามตามธรรมชาติ ก็สวยและหาเจอยาก น้ำตกที่มีสายนำ้พลิ้วๆ ก็พบเห็นทั่วไปแต่การ cropping ให้เห็นบางส่วนแทนที่จะเป็นนำ้ตกทั้งสายอย่างที่ผมเคยถ่ายก็เป็นมุมมองที่น่าสนใจมากทีเดียว

Texture ของหินที่เกิดจากสายนำ้ตามธรรมชาติก็น่ามอง Sharpness ที่ได้จาก 50mm F4 FLE เหลือรับประทานจริงๆ หากสภาพแสงวันนั้นดีกว่านี้ เนื้อของภาพจะดีขึ้นมากไปอีก

วันที่ฟ้าหม่นกับป่าสนที่ขึ้นอยู่บางตา ภาพนี้ทำให้รู้สึกสงบและสันโดษมากในความคิดของผม ผมเคยถ่ายภาพลักษณะนี้ที่ภูกระดึงด้วย Color slide Fuji Provia 100F ไม่เคยถ่ายด้วยฟิล์ม B&W เลย เห็นภาพนี้ทำให้นึกถึงยอดดอยที่ต้องลากสังขารตัวเองขึ้นไปจนถึงและก็นอนแผ่หราหลายนาทีบนหลังแป

ขอบคุณภาพสวยๆ และเรื่องราวดีๆ จากนายสัตวแพทย์หนุ่มที่หลังรัก Square format เหมือนๆ กันและมีความสุขกับการถ่ายภาพและอนุญาติให้ผมนำมาแบ่งปันกันในบ้านของพวกเราหลังนี้ครับ

Yut Hasselblad

May 24, 2016